Guatemala: van Antigua,Lanquin naar Semuc Champey

Maandag 08.05.2017
Na ruim 25uur reizenen 3 vluchten kom ik dan eindelijk aan in Guatemala Stad.

Moe en doof (mijn oor zit nog steeds dicht sinds vlucht 2) ga ik richting de uitgang en dan zie ik Charlotte! Het lopen wordt een soort van hobbelen en al schreeuwend vliegen wij elkaar in de armen. Heerlijk om haar weer na maanden te zien en we kunnen niet stoppen met lachen.
Voor diegene die het nog niet wisten. Ik had dit jaar geen concrete vakantie plannen en zo is deze trip uiterst spontaan (ja mensen en impulsief hoe verrassend) geboekt na een paar whats app voice berichten met Charlotte.

Haar vriend Braulio rijdt ons vervolgens naar Antigua wat op ongeveer een uur rijden ligt. Onderweg kletsen we oneindig door en heb ik het woordje puta al snel geadopteerd. Aangekomen in Antigua gaan wij naar zijn kookschool waar we nog wat biertjes drinken en ik wat mensen leer kennen voordat wij naar zijn huis gaan om bij te slapen.

Dinsdag 09.05.3017
Charlotte en ik zijn al redelijk vroeg op pad en verkennen wij de stad. Al kletsend lopen we door stad, de onderwerpen gaan van de hak op de tak maar wat is het genieten!
Antigua is in de 15e/16e eeuw ontstaan als nederzetting van de Spanjaarden en was voorheen ook de hoofdstad. De huizen zijn in koloniale stijl gebouwd en je ziet nog de nodige invloeden vanuit de Maya cultuur.
Op elke straathoek kan je heerlijk vers fruit kopen en de mensen zijn vriendelijk.
Na een halve dag cultureel op stap te zijn geweest genieten wij van een siësta voordat wij einde dag deelnemen aan een Guatamalese kookles.
Zoals velen van jullie wel weten ben ik geen keuken prinses en met de nodige angst ben ik de groentes en andere zaken te lijf gegaan maar het resultaat mag er zijn. Samen met 2 meiden uit Nieuw Zeeland en 1 uit Amerika begonnen wij aan de kookles.
Het gerecht wat wij (onder toezicht van een lokale kok) hebben gemaakt heet Pepinan en het is soort van stoofpotje met kip en aardappelen een heerlijke vers bereide saus (waar de nodige groentes eerst gedroogd zijn voordat ze gegrild worden), rijst en tortilla's (die ik van mijn levensdagen nooit meer vers zal maken uit een pakje is prima).
Het leukste was uiteraard dat wij na afloop met zijn allen aan tafel alles mochten opeten.
Morgen reizen wij weer verder richting Lanquin en met dat vooruitzicht gaan wij al vroeg slapen.

Woensdag 10.05.2017
Samen met een vriendinnetje van Charlotte (Marissa) nemen wij om 08.30uur de bus van Antigua naar Lanquin. De tour zou 6uur duren maar we zijn uiteindelijk toch wel rond 10uur onderweg.
De eerste 2 a 3uur zijn nodig om buiten de grote steden te komen en is nogal frustrerend. De chauffeur rijdt abnormaal langzaam en is constant met zijn telefoon bezig. Pas in de middag besluit hij eindelijk wat gas te geven.
De grote steden waar wij doorheen rijden zijn erg lelijk en vies en de geur van uitlaatgassen blijft hangen.
Uiteindelijk laten we de stad achter ons en krijgen wij er een mooie wisseld landschap voor terug. Het is enorm groen waarin palmbomen, naaldbomen, banaanbomen en al het ander zich afwisselt. Grote fincas en kleine hutjes komen voorbij.
Het klimaat is zwoel, de zon brand en de geur in de lucht is warm en rokerig.
De tijd kruipt voorbij met vele gesprekken, het luisteren naar muziek en het liggen in ongemakkelijke houdingen.

In Coban hebben wij eindelijk pauze lopen wij de straat op. We kopen een paar tortilla's, fruit en een ijskoud biertje wat goddelijk smaakt.
De mensen die ons passeren op straat kijken ons verwonderd aan maar zijn veelal heel aardig en groeten je snel.

Voor de laatste 15km word 2uur gerekend. Pas als ik de smalle onverharde bergpaden zie begrijp ik deze rekensom.
Terwijl de bus een smal bergpas afrijdt valt de schemer in en hoor je de geluiden van de jungle die zo kenmerkend zijn voor de nacht.

Na nog een kleine overstap komen wij aan bij ons hostel. Dit is een hostel wat van Guatamalteken is en ook door ze gerund wordt. Het zijn allemaal huisjes en boomhutten van bamboe en hout op verschillende hoogtes en ik kan niet wachten om dit morgen bij daglicht te zien. We hebben een Duits/Engels stel leren kennen en aan tafel met een paar biertjes is het een heerlijke afsluiting.

Donderdag 11.05.2017
Ik ben dagelijks om 4uur wakker denk dat ik toch wat last heb van het tijdsverschil. Charlotte en Marissa liggen nog heerlijk te slapen als ik rond 5uur besluit uit onze boomhut te klimmen en een douche te nemen.
Het uitzicht vanuit onze kamer is echt adembenemend en in de ochtend hangt er nog een mooie nevel die pas zal verdwijnen als de zon doorbreekt.

Terwijl hier nu heerlijk in de hangmat lig te wachten tot ik koffie kan krijgen en uitkijkend over de vallei hoor ik de natuur allemaal geluiden maken en vogels vliegen voorbij.
Het is soms nog vrij onwerkelijk dat ik hier ben om Charlotte op te zoeken in het continent waar zij zich zo thuis voelt en van binnen meer Latino is dan Nederlander.

Charlotte, Marissa, ik en het Duits/Engels koppel nemen lift achterin een truck naar Semuc Champey. Dit is een natuurreservaat op ongeveer 10km van Lanquin waar wij verblijven.
Midden in de jungle vind je poelen van aqua blauwe tinten water op verschillende niveaus waar je heerlijk in kan zwemmen.
Wij besluiten om deze poelen eerst van boven te bekijken door middel van een hike. Het klimaat is hier tropisch en het zweet gutst letterlijk van ons af en niks is meer droog. Na ruim een half uur klimmen en trillende benen krijg je een uitzicht precies zoals op de foto's! De poelen hebben van bovenaf surrealistische kleuren groen en blauw.
De middag brengen wij door in het water, zwemmend langs wat watervallen en met de jungle op de achtergrond.