Kilometers spoor schieten onder ons door....

Gdansk naar Krakau 702km.
Krakau naar Gdansk 702km.
Na een bittere koude nacht op een stoel in een ruimte met een stelletje, waarvan bij het meisje geen lach vanaf kwam terwijl wij maar bleven lachen al zou ons dat in de koude nacht vergaan zijn we terug in de stad waar begonnen zijn Gdansk.
Na elk uur voorbij te hebben zien komen, in elke positie denkbaar te hebben gelegen tegen en over elkaar heen, handdoeken over de benen heen voor de kou dan ben je blij met een kop koffie, wat kan het leven simpel zijn vooral als je schone toiletten vindt.
Bij het wakker worden zie ik in Robin mijn spiegelbeeld, uitgelopen mascara, slaap in de ogen en haar wat.....nou ja wat een eigen leven heeft, gelukkig delen we ook de humor.
Treinreizen je moet er van houden of niet, maar bijzonder is het wel en ik denk voor herhaling vatbaar (toch Robje?) nou ja de koffie is nu op we moeten verder kijken of onze bevroren voetjes ons verder willen helpen.
Kilometersspoor schieten onder ons door......