Temple of heaven park
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
24 Oktober 2013 | China, Peking
22.10.2013
06.15 de wekker gaat tijd om op te staan om naar memorial hall te gaan van voorzitter Mao. Zijn lichaam is na zijn dood dusdanig geprepareerd en nu te bezichtigen. Vorige keer stond er een gigantische rij en die hopen we voor te zijn.
We sloffen en gapen richting de metro en ik kijk hier dus echt naar uit. Aangekomen op de plein van de hemelse vrede wordt er geen toegang verleend aan toeristen. Alleen militairen en mensen die pasjes laten zien mochten door. Ik probeerde bij een militair te vragen. Visit Mao? No! 8 o'clock open? No! Later? No!
Dit leek mij wel redelijk duidelijk.
Ontzettend jammer dit ben ook wel een beetje erg teleurgesteld in Moskou kon ik door afzetting het mausoleum ook miet bezoeken en ik krijg een beetje een deja vu gevoel. Triestig ga ik weer met Robin richting hostel om te ontbijten. Gelukkig kent Robin me goed en na het ontbijt gaan we koffie drinken bij Starbucks en eet ik m'n verdriet weg eten met een mega grote muffin van chocolade en een bakje troost.
We nemen de metro naar de Temple of Heaven Park. Dit park is een schitterend voorbeeld van de architectuur uit de Ming periode met de ruim 4.000 cypresses (waarvan sommige zelfs 800 jaar oud zijn) die voor de nodige schaduw zorgen in het park.
We lopen door het park en we zien een buiten gym waar de plaatselijke bevolking aan het sporten is. Ze doen hier aan overschoppen van een soort van shuttle met veren welke onderaan verzwaard is. We kopen er zelf ook 1 (ik zeg nieuwe rage in Nederland) maar het blijkt nog moeilijker dan het eruit ziet.
We kijken toe hoe hoe een groep mensen stijldans les krijgt en we zien verschillende mensen de longen uit hun lijf zingen (kwaliteit varieert van vals tot extreem vals).
We zien de hall of prayer for good harvest. En ook ik sta even op de trappen naar de hemel.
De rust in het park is overweldigend en je hebt even het idee buiten Beijing te zijn, de hectiek is totaal verdwenen en het is echt even genieten!
Vervolgens lopen we het park uit en steken over naar Wedome. Hier kan je namelijk heerlijke broodjes halen en dit blijkt absoluut de moeite te zijn. Helaas is het zit gedeelte gesloten dus moeten we het lekkers buiten op een randje naar binnen werken. Ook hebben we gelijk onze lunch gehaald voor morgen middag (dan gaan we de muur op).
De rest van de middag brengen we door met thee drinken (drink like a local), een mega grote hypermoderne shoppingmall bezoeken en spreken we die avond af met de Duitse meiden Fiona en Sandra op de night food Market.
Uiteindelijk komt alleen Fiona omdat Sandra erg moe is van het klimmen van de muur vandaag.
We lopen wat over de nachtmarkt en eten wat dumplings en flapjes. Helaas zat mijn eerste flapje onder de hete kruiden waardoor ik het eerste halfuur geen gevoel meer had in mijn mond.
We lopen later die avond nog over een andere nachtmarkt waar de dieren nog leven voordat ze het vuur opgaan.
We wisselen wat verhalen uit van wat we allemaal meegemaakt hebben en uiteindelijk gaan we later dan gepland richting hostel. Daar aangekomen spreken we nog een hele tijd met de meiden op de kamer. Beth komt uit Londen en heeft een tijd onder de enige arts gewerkt in de UK die van mannen vrouwen maakt. Het is absoluut fascinerend om in details te horen hoe iets gemaakt en verwijderd wordt. Ze is hiervan overgestapt naar de anale operaties maar ze zegt zelf ook ze is in opleiding als chirurg en ze doet dan soms wat handelingen maar voor nu voornamelijk assisteren. Haar laatste operatie voor d'r vakantie was van een dikke vrouw waarbij zij de taak had op gedurende de 4uur durende operatie d'r billen opzij te houden. Het echte leven is geen Grey's Anatomy. Ze heeft verder in Jordanië in vluchtelingen kampen gewerkt en het hele Israël en Jordanië verhaal is interessant om van haar te horen en ook met elkaar hier over te hebben, hoe denkt iemand ergens over. We ontmoeten ook Rhena, zei heeft een Irakese achtergrond geboren in Canada en woont in de States. Ze is lerares en erg spiritueel persoon. Ze gaat de komende 6 maanden rondreizen. Ze wilt graag overal wat ideeën opdoen om thuis te gebruiken. Ze is dol op bomen en we adviseren haar dan ook de verschillende parken te bezoeken in Beijing. Zo zal ze naast China ook natuurlijk India aandoen om ook yoga en dergelijke te beoefenen.
Na een gezellige avond vallen we pas enige tijd na middernacht in slaap.
06.15 de wekker gaat tijd om op te staan om naar memorial hall te gaan van voorzitter Mao. Zijn lichaam is na zijn dood dusdanig geprepareerd en nu te bezichtigen. Vorige keer stond er een gigantische rij en die hopen we voor te zijn.
We sloffen en gapen richting de metro en ik kijk hier dus echt naar uit. Aangekomen op de plein van de hemelse vrede wordt er geen toegang verleend aan toeristen. Alleen militairen en mensen die pasjes laten zien mochten door. Ik probeerde bij een militair te vragen. Visit Mao? No! 8 o'clock open? No! Later? No!
Dit leek mij wel redelijk duidelijk.
Ontzettend jammer dit ben ook wel een beetje erg teleurgesteld in Moskou kon ik door afzetting het mausoleum ook miet bezoeken en ik krijg een beetje een deja vu gevoel. Triestig ga ik weer met Robin richting hostel om te ontbijten. Gelukkig kent Robin me goed en na het ontbijt gaan we koffie drinken bij Starbucks en eet ik m'n verdriet weg eten met een mega grote muffin van chocolade en een bakje troost.
We nemen de metro naar de Temple of Heaven Park. Dit park is een schitterend voorbeeld van de architectuur uit de Ming periode met de ruim 4.000 cypresses (waarvan sommige zelfs 800 jaar oud zijn) die voor de nodige schaduw zorgen in het park.
We lopen door het park en we zien een buiten gym waar de plaatselijke bevolking aan het sporten is. Ze doen hier aan overschoppen van een soort van shuttle met veren welke onderaan verzwaard is. We kopen er zelf ook 1 (ik zeg nieuwe rage in Nederland) maar het blijkt nog moeilijker dan het eruit ziet.
We kijken toe hoe hoe een groep mensen stijldans les krijgt en we zien verschillende mensen de longen uit hun lijf zingen (kwaliteit varieert van vals tot extreem vals).
We zien de hall of prayer for good harvest. En ook ik sta even op de trappen naar de hemel.
De rust in het park is overweldigend en je hebt even het idee buiten Beijing te zijn, de hectiek is totaal verdwenen en het is echt even genieten!
Vervolgens lopen we het park uit en steken over naar Wedome. Hier kan je namelijk heerlijke broodjes halen en dit blijkt absoluut de moeite te zijn. Helaas is het zit gedeelte gesloten dus moeten we het lekkers buiten op een randje naar binnen werken. Ook hebben we gelijk onze lunch gehaald voor morgen middag (dan gaan we de muur op).
De rest van de middag brengen we door met thee drinken (drink like a local), een mega grote hypermoderne shoppingmall bezoeken en spreken we die avond af met de Duitse meiden Fiona en Sandra op de night food Market.
Uiteindelijk komt alleen Fiona omdat Sandra erg moe is van het klimmen van de muur vandaag.
We lopen wat over de nachtmarkt en eten wat dumplings en flapjes. Helaas zat mijn eerste flapje onder de hete kruiden waardoor ik het eerste halfuur geen gevoel meer had in mijn mond.
We lopen later die avond nog over een andere nachtmarkt waar de dieren nog leven voordat ze het vuur opgaan.
We wisselen wat verhalen uit van wat we allemaal meegemaakt hebben en uiteindelijk gaan we later dan gepland richting hostel. Daar aangekomen spreken we nog een hele tijd met de meiden op de kamer. Beth komt uit Londen en heeft een tijd onder de enige arts gewerkt in de UK die van mannen vrouwen maakt. Het is absoluut fascinerend om in details te horen hoe iets gemaakt en verwijderd wordt. Ze is hiervan overgestapt naar de anale operaties maar ze zegt zelf ook ze is in opleiding als chirurg en ze doet dan soms wat handelingen maar voor nu voornamelijk assisteren. Haar laatste operatie voor d'r vakantie was van een dikke vrouw waarbij zij de taak had op gedurende de 4uur durende operatie d'r billen opzij te houden. Het echte leven is geen Grey's Anatomy. Ze heeft verder in Jordanië in vluchtelingen kampen gewerkt en het hele Israël en Jordanië verhaal is interessant om van haar te horen en ook met elkaar hier over te hebben, hoe denkt iemand ergens over. We ontmoeten ook Rhena, zei heeft een Irakese achtergrond geboren in Canada en woont in de States. Ze is lerares en erg spiritueel persoon. Ze gaat de komende 6 maanden rondreizen. Ze wilt graag overal wat ideeën opdoen om thuis te gebruiken. Ze is dol op bomen en we adviseren haar dan ook de verschillende parken te bezoeken in Beijing. Zo zal ze naast China ook natuurlijk India aandoen om ook yoga en dergelijke te beoefenen.
Na een gezellige avond vallen we pas enige tijd na middernacht in slaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
