Calgary en Banff

Zaterdag 18 juni Calgary:
Status: gesloopt.
Behalve dat mijn lijf letterlijk vanaf m'n voeten tot aan schouders onder de blauwe plekken, schrammen en wat wondjes zit is mijn lijf gewoon gaar.
Ik besluit daarom om alles rustig aan te doen en ben pas rond 09.30 op weg.
Bij Tim Hortons (Canadese versie van Starbucks maar dan goedkoper -> ondertussen verkocht aan de eigenaar van Burger King dus Amerikaans geworden) maar een koffie gekocht en rustig in het zonnetje van Olympia Park opgedronken terwijl de zon schijnt.
Terwijl ik in de Tim Hortens stond werd ik aangesproken door een vrouw (die ik buiten zag roken) of ik een koffie voor haar kon kopen.
Overrompeld wilde ik eerst nee zeggen maar zoals Fabienne zegt denk aan je karma, heb ik een ja gestotterd.
Eigenlijk wilde ik eerst nog zeggen dat ik het wel wilde ruilen voor een sigaretje maar dat leek mij niet zo aardig en daarbij ben natuurlijk ook maar ik weer gestopt.

Daarna ben ik rustig doorgelopen naar de Calgary Tower.
Ooit het hoogste gebouw maar ondertussen ingehaald door de vele skyscrapers. Het uitzocht is mooi en dan vooral aan de kant van de Rockies met sneeuw op de bergtoppen.
Via Stephen Avenue (prachtige historische straat vol oude gebouwen) loop ik naar de Devonian Gardens.

De Devonian Gardens is een binnentuin op de 4e etage van een mall. Je kan je eigen eten en drinken meenemen en overal zie je mensen zitten met een krantje of in een speeltuin achtig iets met kinderen. Er zijn watervallen en prachtige planten.
Ik besluit hier lekker even te blijven en geniet van een boek.

Na een uurtje of 1.5 ga ik weer opweg. Ik doorkruis de stad enloop naar Eau Claire plaza en vanuit dit park begin ik aan de river walk. Langs rivier de Bow maak je een prachtige wandeling. Tussendoor neem ik een uitstapje naar St. Patricks Island. Zodra ik de rivier weer vervolg komt er een afsplitsing van de rivier en veranderd het in een kabbelend beekje. De wandeling brengt mij langs het terrein van de Calgary Stampede. Grootste rodeo on earth.

Calgary is een mooie stad maar voelt voor mij verder niet bijzonder. Het brengt geen verassingen en het voelt ook niet als thuiskomen. Maar ik heb genoten van alle parken de prachtige wandeling en omgeving.

Nog voor 18.00 kom ik uitgeput en wat misselijk binnen tijd om m'n tas te gaan pakken en een lange nachtrust want morgen ga ik naar Banff.

Banff:
Zondag 19 juni
Fit sta ik om 07.20 al in de Greyhound vertrek station in Calgary.
En terwijl Josh Turner door m'n oortjes zingt over zijn firecracker geniet ik van de omgeving. Zo rijden we langs het olympisch stadion van 1988.
Even verderop galopperen er een stuk of 5 paarden door de wei en doemen de Rockies op zo groot en indrukwekkend.

Ik heb nooit iets met bergen gehad maar de laatste jaren vind ik ze telkens interessanter worden.

De ochtend breng ik door met het ontdekken van Banff en een bezoek aan hun plaatselijke museum. Het dorp is omringd door de Rockies en ze zijn reusachtig prachtig en indrukwekkend.
Het is in de hoofdstraat erg toeristisch en het is een raar idee dat deze straat ooit Banff was.

Tijdens lunch ben ik bezig om mijn hikes voor de komende 2 dagen te bestuderen en te fine tunen op de kaart zodat ik weet hoe en wat.
Ook haal ik alvast wat eten en drinken hiervoor.

Omdat het weer hier in de ochtend echt nog heel erg koud (nachts onder nul en de Rockies liggen nog onder sneeuw) is en het hoger op onvoorspelbaar is koop ik voor het eerst in mijn leven in juni een muts (jawel met de geliefde rendieren erop en ik kreeg een flashback naar mijn Mongolië reis) en een paar handschoenen en draag ik ze met veel plezier.

De meesten weten mijn voorliefde voor parken en ook hier aan het einde van het dorpje aan het water (rivier the Bow net als in Calgary) heb ik het centrale park een prachtig bankje gevonden waar ik onder genot van koffie lekker kan lezen.

Twee uur later pak ik mijn spullen om aan mijn hike naar de top van tunnel mountain te beginnen (ja papa ik ben netjes op de paden gebleven).
Dit is een van de vele bergen van de Canadese Rockies.
Sommige stukken zijn aardig stijl en al snel loop je in je T-shirt.
Na ruim een uur haal ik de top van 1692m en het uitzicht is adembenemend.

De stoney mensen (1 van de 3 groepen natives) noemen deze berg ook wel tatanga wat weer een woord voor buffel is.
Dit omdat als je de berg vanuit het noorden of oosten bekijkt het op een slapende buffel lijkt.

In de avond ontmoet ik wat mensen van mijn leeftijd en wat ouder. Italianen, zuid Amerikaans en Spanjaarden onder het genot van een biertje kijken wij toe hoe de Engelse meisje opgetut en wel (zoals alleen de Engelse kunnen) de deur uit gaan.
Je krijgt gelijk een flashback naar zon zee en ziekenhuis.

Maandag 20 juni
Koffie en ontbijt in het park voordat ik begin aan mijn hike naar Sulphur mountain en aansluitend door naar Sanson's Peak.
Sanson's Peak is vernoemd naar de meteoroloog en de curator van Banff museum Norman Sanson.
Tussen 1896 en 1931 klom hij hier elke week heen wat de weersomstandigheden ook waren om het weer te lezen/bestuderen.

Ik besluit om in de voetsporen van Sanson te treden en vanuit Banff al te gaan lopen en niet een bus te pakken. Dus voor aanvang van de hike heb ik er al 4km opzitten. En die gaat langs een weg waar amper een auto rijdt en je dingen in het bos hoort kraken.
Stiekem denk ik: oh god als het maar geen beer is.

De hike staat bekend om het feit dat hij erg stijl is en gemiddeld moeilijk.
Wil je toch de top bereiken maar niet de hike dan kan je ook de gondel naar boven nemen.
Hoe hoger je komt hoe mooier het uitzicht. In het begin zig-zag je alleen van links naar rechts. Op een gegeven moment neem je echt meer van de zijkanten mee.
De bries die door het bos waait is lauw met daarin de geur van de zomer en verschillende dennen.
Overal chipmunks en eekhoorns (dat zijn zeg maar de duiven van Canada). En je hoort de vogels zachtjes zingen (nee ik mis de zeemeeuwen absoluut niet).

De klim is echt pittig en je voelt je bovenbenen en billen branden.
Het zweet druppelt van je hoofd.
Zodra je op sneeuw niveau zit merk je dat de paden minder steentjes en meer modder bevat. Sommige stukken gaan echt bijna recht omhoog.
Je merkt dat het koeler aan het worden is.
Maar als je bovenkomt en je eindelijk op adem bent dan kan je alleen maar debiel smilen want het uitzicht is adembenemend.
Grappig dat je trots kan zijn op jezelf als je iets behaald hebt.

Op 2281 meter geniet ik een tijdje van het uitzicht en mijn lunch, boek en van al m'n laagjes kleding en winterjas want zweten maakt erg koud.
Omringd door de indrukwekkende Rockies en het is echt prachtig. Ik zie Banff liggen en de Tunnel berg van gisteren ziet er piepklein uit.

Daarna loop ik door naar het weerstation. Van de rust onderweg is niks meer over het is hier vol mensen.

De weg naar beneden leek makkelijker dan het was. Zo stijl als het omhoog gaat, gaat het natuurlijk ook omlaag.
Goed je voeten optillen, neerzetten en niet struikelen.
Die laatste 4km naar het dorp laat ik schieten.
Tijd voor ontspanning!

Dinsdag 21 juni
De Bow Falls en Hoodoos hike brengt mij via het dorp naar de rivier en langs een kleine waterval. Daarna door een uitzonderlijk stil bos (wat ik erg spannend vind want wat als ik een beer of wolf tegen kom?) naar een stukje rivier wat langzaam stroomt en een zandstrandje heeft.
Hoewel het vanmorgen nog erg fris was en de muts op kon is het nu prachtig zonnig.
Na wat spelen in het koude water is het tijd om lekker te luieren in de zon.

Na een uurtje of 2 vervolg ik mijn weg. Wanneer ik over het water uitkijk zie ik in de verte een Elk met baby de rivier over steken.
De omgeving is prachtig en ik geniet volop van de groene weides, de bossen en de bergen.
De rivier is is groen blauwig en wordt telkens breder.
Mijn pad gaat omhoog en verwijderd zich van het water. Terwijl ik al hijgend aan het klimmen ben hoor ik achter mij enorm gerommel in de lucht. Wanneer ik mij omdraai is de lucht zwart en zie je dat het in de verte regent.
Ik blijf de bui vooruit tot mijn pad een bocht maakt en ik er vol in beland.
Al soppend in m'n schoenen en doorweekt tot op m'n ondergoed kom ik weer aan bij mijn hostel waar ik mij om kleed voordat ik het dorp in ga.

In het dorp maak ik een fijn wandelingetje en doe ik wat boodschapjes voor morgen (excursie van Banff naar Jasper) en besluit ik met een kopje koffie in het park te zitten want de zon schijnt weer.
Mijn koffie is nog maar net op of het begint te plenzen en tegen de tijd dat ik het park uit ben en kan schuilen ben ik alweer geheel doorweekt. Rillend sta ik te schuilen en dan zie ik de regen overgaan in sneeuw. Mensen in korte broeken en sandalen snellen verbijsterend voorbij.

Terug in het hostel geniet ik van droge kleding en is het tijd om mijn tas te pakken.
Banff is zelf nogal toeristisch maar de omgeving is werkelijk adembenemend. Ik merk dat ik alles op een rustig tempo onderneem en geniet van mijn vrije tijd. Dat het een versnelling lager mag en dat ik echt niks hoef en alles kan doen wat ik wil.
Morgenvroeg is het tijd om door te reizen en ik heb zin om een nieuwe omgeving te ontdekken!