Leaving on a jetplane
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
02 Juli 2016 | Canada, Vancouver
Donderdag 30 juni t/m zaterdag 2 juli
Door heel Canada zie je de Inuksuk. Het is eigenlijk niks meer dan een stapel stenen neergelegd door voorgaande reizigers. Het is een wegwijzer dat je weet dat je op de route bent maar het is ook een teken dat het bijvoorbeeld een goede plek is om te jagen, of een ontmoetingsplek, een mijlpaal, het heeft meerdere doelen. De Inuit (een van de 3 groepen natives in Canada) wonende in het Canadese noordpoolgebied zijn de eerste gebruikers hiervan.
In 2010 was de Inuksuk het logo van de Winterspelen in Vancouver.
Lopend door het gigantische 404 hectare Stanley park (waar mijn vader ook ooit heeft gelopen) kom je hier en daar de Inuksuk tegen en het is leuk te weten wat ze betekenen.
Ik besluit de 8.8km sea wall walk te gaan doen en terwijl je aan de ene kant de zee hebt is de andere kant vol rotsen en bomen.
Het pad brengt je langs de totempalen die in het park zijn neergezet als reminder aan de first natives. Je loopt onder de Lionsgate bridge door en je komt langs het mooie 3th beach.
In de avond bezoek ik de night Market in Chinatown. Allemaal eten wat je herkent maar niet wilt eten, wat je niet herkent en na horen wat het is ook niet wilt eten maar gelukkig ook met veel wat wel lekker klinkt en na afloop ook zo is.
Happy Canada day!
Op vrijdag ochtend vertrek ik naar Granville Island.
Dit is eigenlijk geen eiland want hoewel je vanaf de ene kant er met een water taxi komt kan je er vanaf de andere kant zo op stappen.
Dit voormalig industrieel gebied is nu de plaats vol restaurantjes, theaters, een gigantische food market, brouwerij en ga zo maar door. Genietend van een biertje, kreeft en als dessert heerlijke maple cookies en live muziek is dit de perfecte start van de dag!
Rond 13.00 uur ben ik weer in het centrum en loop Ik via Canada Place naar China Town. Na 7 jaar zal ik Rachel eindelijk weer zien. In de tijd dat ik nog in de paarden werkte in Zwaanshoek was zij daar 4maanden op bezoek en dan trek je met elkaar op. Dankzij Facebook blijf je op de hoogte en hou je contact. Bij haar thuis heeft ze vrienden uitgenodigd om Canada day te vieren en ik kan niet wachten.
Op Canada place ziet het ondertussen al zwart van de mensen. Er is een parade aan de gang en het is een feestje.
Vergelijk het met Koningsdag maar dan alles in rood met wit in plaats van oranje.
De Olympische vlam brand en het is een prachtig om de sfeer te proeven.
Aangekomen bij Rachel is het na al die jaren een hartelijk weerzien en we proberen elkaar zo goed mogelijk bij te praten wat er allemaal wel niet gebeurd is. Sinds een week is ze bij haar vriend ingetrokken en verteld ze mij over haar plannen om rechten te gaan studeren. Haar vrienden druppelen binnen en omdat de zon doorbreekt (het regende eerder) vertrekken we naar de rooftop (prachtig uitzicht op downtown Vancouver en Canada Place) en genieten we daar van het weer, een heerlijke BBQ en allemaal drankjes.
De mannen spelen een spelletje batchi (soort van jeu de boules maar dan met andere regels die geloof ik gedurende het spel ook weer veranderd) en de meiden leggen mij het spelletje ass uit. Iets met de mannen die een bal overgooien en als er iemand af is wordt hij bekogeld op zijn ass.
Sommige dingen kunnen echt alleen mannen verzinnen.
De dag gaat in alle vrolijkheid voorbij en langzaam veranderd de stad in een zee van lichtjes en veel gebouwen kleuren rood en wit.
Terwijl de avond dan werkelijk inzet begint er een geweldige vuurwerkshow en het is genieten.
Na afloop gaan we de stad nog in en alles kleurt rood wit. Nog een drankje en een dansje en dan is het alweer weer 02.00 uur en tijd om mijn bedje op te zoeken. Helaas moeten Rachel en ik daarna afscheid nemen maar we zullen elkaar weer zien.
Wat een geweldige laatste avond!
En dan breekt alweer (wat vroeger dan ik zou willen) de laatse dag aan. De opstart ging wat lastig en ik voel mij wat katerig.
Of dit nu door de biertjes van vannacht komt of omdat mijn reis nu ten einde is laat ik maar in het midden.
Na maanden voorpret begon 5 weken geleden mijn reis in het hectische en kleurrijke New York om deze te vervolgen naar de noordelijke wildernis van Canada zonder stroom of water.
Van het leven op een ranch met alle paarden en het meemaken van de branding naar de stad Calgary.
Van de dagen gevuld met hiken in Banff en Jasper naar dagen vol luieren in de zon op Vancouver Island.
En om de vakantie dan af te sluiten in een de bruisende maar groene stad Vancouver met een mooi feestje op Canada day.
Nu mijn tas is ingecheckt en ik mijn laatste verslag schrijf vanaf Vancouver Airport geniet ik rustig na van alle indrukken van de afgelopen weken.
Morgen ochtend ben ik weer in Nederland en ook daar wachten er mooie dingen!
Door heel Canada zie je de Inuksuk. Het is eigenlijk niks meer dan een stapel stenen neergelegd door voorgaande reizigers. Het is een wegwijzer dat je weet dat je op de route bent maar het is ook een teken dat het bijvoorbeeld een goede plek is om te jagen, of een ontmoetingsplek, een mijlpaal, het heeft meerdere doelen. De Inuit (een van de 3 groepen natives in Canada) wonende in het Canadese noordpoolgebied zijn de eerste gebruikers hiervan.
In 2010 was de Inuksuk het logo van de Winterspelen in Vancouver.
Lopend door het gigantische 404 hectare Stanley park (waar mijn vader ook ooit heeft gelopen) kom je hier en daar de Inuksuk tegen en het is leuk te weten wat ze betekenen.
Ik besluit de 8.8km sea wall walk te gaan doen en terwijl je aan de ene kant de zee hebt is de andere kant vol rotsen en bomen.
Het pad brengt je langs de totempalen die in het park zijn neergezet als reminder aan de first natives. Je loopt onder de Lionsgate bridge door en je komt langs het mooie 3th beach.
In de avond bezoek ik de night Market in Chinatown. Allemaal eten wat je herkent maar niet wilt eten, wat je niet herkent en na horen wat het is ook niet wilt eten maar gelukkig ook met veel wat wel lekker klinkt en na afloop ook zo is.
Happy Canada day!
Op vrijdag ochtend vertrek ik naar Granville Island.
Dit is eigenlijk geen eiland want hoewel je vanaf de ene kant er met een water taxi komt kan je er vanaf de andere kant zo op stappen.
Dit voormalig industrieel gebied is nu de plaats vol restaurantjes, theaters, een gigantische food market, brouwerij en ga zo maar door. Genietend van een biertje, kreeft en als dessert heerlijke maple cookies en live muziek is dit de perfecte start van de dag!
Rond 13.00 uur ben ik weer in het centrum en loop Ik via Canada Place naar China Town. Na 7 jaar zal ik Rachel eindelijk weer zien. In de tijd dat ik nog in de paarden werkte in Zwaanshoek was zij daar 4maanden op bezoek en dan trek je met elkaar op. Dankzij Facebook blijf je op de hoogte en hou je contact. Bij haar thuis heeft ze vrienden uitgenodigd om Canada day te vieren en ik kan niet wachten.
Op Canada place ziet het ondertussen al zwart van de mensen. Er is een parade aan de gang en het is een feestje.
Vergelijk het met Koningsdag maar dan alles in rood met wit in plaats van oranje.
De Olympische vlam brand en het is een prachtig om de sfeer te proeven.
Aangekomen bij Rachel is het na al die jaren een hartelijk weerzien en we proberen elkaar zo goed mogelijk bij te praten wat er allemaal wel niet gebeurd is. Sinds een week is ze bij haar vriend ingetrokken en verteld ze mij over haar plannen om rechten te gaan studeren. Haar vrienden druppelen binnen en omdat de zon doorbreekt (het regende eerder) vertrekken we naar de rooftop (prachtig uitzicht op downtown Vancouver en Canada Place) en genieten we daar van het weer, een heerlijke BBQ en allemaal drankjes.
De mannen spelen een spelletje batchi (soort van jeu de boules maar dan met andere regels die geloof ik gedurende het spel ook weer veranderd) en de meiden leggen mij het spelletje ass uit. Iets met de mannen die een bal overgooien en als er iemand af is wordt hij bekogeld op zijn ass.
Sommige dingen kunnen echt alleen mannen verzinnen.
De dag gaat in alle vrolijkheid voorbij en langzaam veranderd de stad in een zee van lichtjes en veel gebouwen kleuren rood en wit.
Terwijl de avond dan werkelijk inzet begint er een geweldige vuurwerkshow en het is genieten.
Na afloop gaan we de stad nog in en alles kleurt rood wit. Nog een drankje en een dansje en dan is het alweer weer 02.00 uur en tijd om mijn bedje op te zoeken. Helaas moeten Rachel en ik daarna afscheid nemen maar we zullen elkaar weer zien.
Wat een geweldige laatste avond!
En dan breekt alweer (wat vroeger dan ik zou willen) de laatse dag aan. De opstart ging wat lastig en ik voel mij wat katerig.
Of dit nu door de biertjes van vannacht komt of omdat mijn reis nu ten einde is laat ik maar in het midden.
Na maanden voorpret begon 5 weken geleden mijn reis in het hectische en kleurrijke New York om deze te vervolgen naar de noordelijke wildernis van Canada zonder stroom of water.
Van het leven op een ranch met alle paarden en het meemaken van de branding naar de stad Calgary.
Van de dagen gevuld met hiken in Banff en Jasper naar dagen vol luieren in de zon op Vancouver Island.
En om de vakantie dan af te sluiten in een de bruisende maar groene stad Vancouver met een mooi feestje op Canada day.
Nu mijn tas is ingecheckt en ik mijn laatste verslag schrijf vanaf Vancouver Airport geniet ik rustig na van alle indrukken van de afgelopen weken.
Morgen ochtend ben ik weer in Nederland en ook daar wachten er mooie dingen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
