Van Irkoetsk naar Ulan Bator
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
14 Oktober 2013 | Mongolië, Ulaanbaatar
12.10.2013
Kreun, het is 03.45 de wekker gaat we moeten eruit. We hebben slecht geslapen ongeveer 2 a 3 uurtjes.
We worden om 04.15 opgehaald om naar het station te gaan. Buiten ligt het eerste laagje sneeuw.
Deze man verteld dat hij vroeger leraar was aan de universiteit maar dat het ontzettend slecht verdiend. Hij werkt nu in toerisme en verdient 2 tot 3 keer zoveel, en dat terwijl goede leraren zo belangrijk zijn. Hij verteld erg boeiend over het trein systeem in Rusland. Het heeft meer dan 1 miljoen medewerkers en het is een clubje waar rangorde nog erg telt. Ze hebben ziekenhuizen, kinderopvang en scholen enkel voor hun. Van huis uit is het militaristisch wat je nog kan zien aan de uniformen. Het treinsysteem wordt het meeste gebruikt door de mensen maar ook voor export.
Uiteindelijk lopen we naar het perron en daar komt trein nummer 4 aan. Het is de trein van de Chinezen en onze coupe wordt toegewezen. De Chinezen die de trein beheren lijken in eerste opzicht streng en strak maar na mate de treinreis vordert zien we ze veelvuldig lachen (waarschijnlijk toeristen uitlachen) en zijn ze ook behulpzaam.
We delen deze samen met een Nederlandse man uit den Bosch. Na een ontbijt welke we van Nadia hebben meegekregen worden we slaperig en besluiten we even te gaan liggen.
Mijn billen hebben blijkbaar herkenningsspieren want na 5 minuten doen ze pijn haha!
Rond 14.15 hebben we de eerste lange stop waarbij we een stuk uitgerust zijn en terwijl King of Leon de 37 nummers die op mijn iPod staan blijven herhalen komt de trein in beweging en zien we het landschap veranderen. Het is heuvelachtig en in de verte zijn er dan al de echte hoge bergen. De kleine meertjes die we tegenkomen zijn bevroren.
De eerste grenscontrole is onder het Russische regime en vindt plaats rond 19.08 uur en ondanks dat het vrij soepel gaat duurt het toch wel 2 uur voordat we weer verder rijden. De Russische restauratie wagen is losgekoppeld en we rijden dus langzaam Mongolië binnen.
De tweede grenscontrole is onder het regime van Mongolië en gebeurd rond om 21.40 (dus een uur terug in de tijd vanaf Irkoetsk en vanaf nu geen Moskou tijden meer).
Zoals al aangegeven gaat het allemaal heel soepel paspoort afgeven, formulier afgeven, coupe uit, controle. En ze zijn vriendelijk.
Van te voren hoor je veel horror verhalen en natuurlijk kan je onderweg pech hebben. Maar wij zijn blij dat wij ook dit positief kunnen afsluiten.
Kreun, het is 03.45 de wekker gaat we moeten eruit. We hebben slecht geslapen ongeveer 2 a 3 uurtjes.
We worden om 04.15 opgehaald om naar het station te gaan. Buiten ligt het eerste laagje sneeuw.
Deze man verteld dat hij vroeger leraar was aan de universiteit maar dat het ontzettend slecht verdiend. Hij werkt nu in toerisme en verdient 2 tot 3 keer zoveel, en dat terwijl goede leraren zo belangrijk zijn. Hij verteld erg boeiend over het trein systeem in Rusland. Het heeft meer dan 1 miljoen medewerkers en het is een clubje waar rangorde nog erg telt. Ze hebben ziekenhuizen, kinderopvang en scholen enkel voor hun. Van huis uit is het militaristisch wat je nog kan zien aan de uniformen. Het treinsysteem wordt het meeste gebruikt door de mensen maar ook voor export.
Uiteindelijk lopen we naar het perron en daar komt trein nummer 4 aan. Het is de trein van de Chinezen en onze coupe wordt toegewezen. De Chinezen die de trein beheren lijken in eerste opzicht streng en strak maar na mate de treinreis vordert zien we ze veelvuldig lachen (waarschijnlijk toeristen uitlachen) en zijn ze ook behulpzaam.
We delen deze samen met een Nederlandse man uit den Bosch. Na een ontbijt welke we van Nadia hebben meegekregen worden we slaperig en besluiten we even te gaan liggen.
Mijn billen hebben blijkbaar herkenningsspieren want na 5 minuten doen ze pijn haha!
Rond 14.15 hebben we de eerste lange stop waarbij we een stuk uitgerust zijn en terwijl King of Leon de 37 nummers die op mijn iPod staan blijven herhalen komt de trein in beweging en zien we het landschap veranderen. Het is heuvelachtig en in de verte zijn er dan al de echte hoge bergen. De kleine meertjes die we tegenkomen zijn bevroren.
De eerste grenscontrole is onder het Russische regime en vindt plaats rond 19.08 uur en ondanks dat het vrij soepel gaat duurt het toch wel 2 uur voordat we weer verder rijden. De Russische restauratie wagen is losgekoppeld en we rijden dus langzaam Mongolië binnen.
De tweede grenscontrole is onder het regime van Mongolië en gebeurd rond om 21.40 (dus een uur terug in de tijd vanaf Irkoetsk en vanaf nu geen Moskou tijden meer).
Zoals al aangegeven gaat het allemaal heel soepel paspoort afgeven, formulier afgeven, coupe uit, controle. En ze zijn vriendelijk.
Van te voren hoor je veel horror verhalen en natuurlijk kan je onderweg pech hebben. Maar wij zijn blij dat wij ook dit positief kunnen afsluiten.
-
14 Oktober 2013 - 13:03
Raimonda:
Nathalie, wat een wereldreis maak je weer! Fantastisch! Zoals je beschrijft wat jullie zien en meemaken, ik kan het zo voor me zien en tegelijkertijd het me ook niet voorstellen hoe anders het daar is, al bijna aan de andere kant van de wereld. Ben benieuwd hoe het in Mongolie is! Laat ons gauw wat weten.
Veel plezier en ben zo trots!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
