Welkom in China
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
20 Oktober 2013 | China, Peking
18.10.2013
Ik word rond 06.00 uur wakker van de kou en ik kan wolkjes blazen. Een half uur later is het buiten licht en besluit ik gebruik te gaan maken van toilet en mijn thermoskan te vullen met heet water.
Het landschap is zo compleet anders. De eerste stenen huisjes die ik zie zijn versierd met de stijl van het dak wat voor ons kenmerkend is voor China
We rijden tussen boeren gehuchtjes door waar men in alle vroegte al bezig is op het land. Maïsvelden die uitgedroogd zijn, worden leeggehaald met paard en wagen over onverharde wegen.
Vele verschillende bomen schieten voorbij langs het spoor en in de verte zie ik de contouren van bergen. We passeren rivieren bruin van modder en even later een snelweg, fabrieken en een stad. We gaan door bergen heen, en naast ons zijn er meren in verschillende tinten groen, alles wisselt zich af. De kleuren op de bergen variëren van donker rood (bijna paars) en oranje naar goudgeel vermengd met donkergroen, herfst op zijn mooist.
De stations die we passeren zijn nog leeg. Gekromde mannetjes poetsen het marmer en mensen van betekenis lopen rond in uniform.
Alles is compleet onleesbaar en je voelt je ineens de alien die de Chinezen beschrijven op het formulier voor het in en uit reizen van dit land.
Het zijn de laatste uren van de reis per trein voordat we aankomen in Beijing en ik kom ogen te kort alles is zo bijzonder.
Nadat we eindelijk een pin automaat vinden die werkt willen we de bus nemen helaas kan de chauffeur niet wisselen dus vragen we (nou ja het is eerder een kruising van gebaren, lief lachen en alles herhalen) bij een bank of ze kunnen wisselen. Hierna lopen we weer naar de bushalte. En na wat betalings ongemak kunnen we aan boord van bus 104.
Het is een ritje waarbij er veel getoeterd word door iedereen en waarbij voetgangers en fietsers oversteken op de meest enge momenten. Het moderne centrum is vol met dure winkels en wolkenkrabbers.
We stappen uit in het oude gedeelte van Beijing en ons hostel zit midden in de Hutong. Nadat we ons hostel hebben bereikt boeken we direct de uitgebreide dagtour naar de Chinese muur aanstaande woensdag.
Tassen op de kamer (heerlijke brede bedden) en we besluiten de rest van de dag en avond door te brengen in de Hutong. De straten zijn vol met winkeltjes, barretjes en eettentjes. Langs de straat verkopen mensen eten, knuffels, kleding en nog veel meer. Deze buurt is vooral populair bij de jonge inwoners van Beijing. De straten zijn afgeladen met mensen, jong en oud.
We kijken onze ogen uit en genieten van ons avondeten in 1 van de vele gelegenheden.
Uiteindelijk drinken we nog een borreltje in het hostel voor we gaan slapen.
Ik word rond 06.00 uur wakker van de kou en ik kan wolkjes blazen. Een half uur later is het buiten licht en besluit ik gebruik te gaan maken van toilet en mijn thermoskan te vullen met heet water.
Het landschap is zo compleet anders. De eerste stenen huisjes die ik zie zijn versierd met de stijl van het dak wat voor ons kenmerkend is voor China
We rijden tussen boeren gehuchtjes door waar men in alle vroegte al bezig is op het land. Maïsvelden die uitgedroogd zijn, worden leeggehaald met paard en wagen over onverharde wegen.
Vele verschillende bomen schieten voorbij langs het spoor en in de verte zie ik de contouren van bergen. We passeren rivieren bruin van modder en even later een snelweg, fabrieken en een stad. We gaan door bergen heen, en naast ons zijn er meren in verschillende tinten groen, alles wisselt zich af. De kleuren op de bergen variëren van donker rood (bijna paars) en oranje naar goudgeel vermengd met donkergroen, herfst op zijn mooist.
De stations die we passeren zijn nog leeg. Gekromde mannetjes poetsen het marmer en mensen van betekenis lopen rond in uniform.
Alles is compleet onleesbaar en je voelt je ineens de alien die de Chinezen beschrijven op het formulier voor het in en uit reizen van dit land.
Het zijn de laatste uren van de reis per trein voordat we aankomen in Beijing en ik kom ogen te kort alles is zo bijzonder.
Nadat we eindelijk een pin automaat vinden die werkt willen we de bus nemen helaas kan de chauffeur niet wisselen dus vragen we (nou ja het is eerder een kruising van gebaren, lief lachen en alles herhalen) bij een bank of ze kunnen wisselen. Hierna lopen we weer naar de bushalte. En na wat betalings ongemak kunnen we aan boord van bus 104.
Het is een ritje waarbij er veel getoeterd word door iedereen en waarbij voetgangers en fietsers oversteken op de meest enge momenten. Het moderne centrum is vol met dure winkels en wolkenkrabbers.
We stappen uit in het oude gedeelte van Beijing en ons hostel zit midden in de Hutong. Nadat we ons hostel hebben bereikt boeken we direct de uitgebreide dagtour naar de Chinese muur aanstaande woensdag.
Tassen op de kamer (heerlijke brede bedden) en we besluiten de rest van de dag en avond door te brengen in de Hutong. De straten zijn vol met winkeltjes, barretjes en eettentjes. Langs de straat verkopen mensen eten, knuffels, kleding en nog veel meer. Deze buurt is vooral populair bij de jonge inwoners van Beijing. De straten zijn afgeladen met mensen, jong en oud.
We kijken onze ogen uit en genieten van ons avondeten in 1 van de vele gelegenheden.
Uiteindelijk drinken we nog een borreltje in het hostel voor we gaan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
